-- Project Dromers geeft een gezicht en verhaal aan echte dromers. Dromers die de wereld een stukje beter willen maken, nog in de droomfase zitten of hun droom al uitleven. --

‘Oké zijn met jezelf’ is Marcs grote droom voor iedereen. In zijn werk als hair artist probeert hij deze droom uit te leven en verandering te brengen. Marc houdt van mensen. Hij houdt van creëren. Volgens Marc is een dromer iemand die buiten de werkelijkheid kan en durft te denken.

Experimenteren

"Ik experimenteerde zelf al jong met mijn haar. Tijdens mijn vakantie, op een christelijke camping, schoor ik als tiener gewoon bij alle jongeren, die het aandurfden, de onderkant weg van hun haar. Daar waren hun ouders minder blij mee. Een jongen zei eens tegen mij dat als zijn haar werd geverfd, hij op straat zou worden gezet door zijn moeder. Nou dat wilde ik wel eens uitproberen. En ja hoor, hij werd vervolgens echt op straat gezet.”

Perfectionisme

“Vroeger kon er veel. Je kon als kapper creatief en experimenteel werken, perfectionisme was er amper. Je kon een pony knippen of iemands haar knalgeel verven. Dat was allemaal oké. Nu hebben cursisten al tijdens de kappersopleiding last van het huidige schoonheids-perfectionisme. De klant heeft hoge verwachtingen. De kapper ziet het plaatje van de klant en denkt: Kan ik dit wel namaken? Kan ik dit wel knippen? Het creatieve speelveld is tegenwoordig daardoor zoveel kleiner.”

Oké zijn met jezelf

“Ik ontmoet veel mensen in mijn salon die niet blij zijn met zichzelf. Ze hebben het perfecte kapsel en van de buitenkant is het werkelijk het perfecte plaatje, toch hebben ze bevestiging nodig van mensen via social media. Dan vraag ik me af: Wanneer ben je oké genoeg? Ik geloof dat je als mens meer gaat stralen en tot uiting komt, wanneer je oké bent met jezelf. Dan maakt het zelfs ook niet meer uit hoe je haar zit. Dat is echt ondergeschikt.”

Perfecte pasvorm

“Kijk, ik houd van een perfecte pasvorm in het knippen, maar de beste pasvorm vind je pas echt als je de innerlijke mens erbij betrekt. Ben je van binnen ook hoe je er van buiten uit ziet? Ik probeer het naar elkaar toe te brengen. Dat zie ik als een belangrijke missie. Ik had laatst iemand van rond de 60 jaar in mijn kappersstoel zitten. Deze klant hield mij een plaatje voor van iemand van 30 jaar, met veel make-up en stralend haar. Op zo’n moment denk ik: Snap ik het dan niet? Dit is ver boven haalbaar. Ik wil de mensen juist meegeven: Jij bent goed genoeg. Jij bent oké.”

Kappersopleiding

“Ik geef regelmatig trainingen tijdens kappersopleidingen en vind het heel mooi om mijn passie en dromen te delen met jongeren. Toch vind ik het teleurstellend dat cursisten vooral bezig zijn met 'vormgeven’ en niet leren ‘te bouwen vanuit iemands identiteit’. Zo zijn ze een jaar bezig met het leren zetten van permanent, maar leren ze niet naar binnen te kijken bij de mens. Als ze dat zouden leren, hebben ze daarna de vrije hand en vergroten ze hun creatieve speelveld. Misschien moet ik toch maar met een eigen creatieve kappersopleiding gaan beginnen.”

Blijven dromen

“Ik heb al twintig jaar dezelfde droom op kappersgebied. Soms denk ik: Wat doe ik hier in het oosten? Kan ik wel verandering brengen? Ik voel me regelmatig alleen staan. Ik heb een haat-liefde verhouding met deze omgeving. Ik kan hier soms nauwelijks ademen. Daarvoor moet ik echt naar het westen. Ik heb eraan gedacht om in Amsterdam te wonen en te werken, maar vluchten is niet de oplossing. Dus kom ik op adem door te sparren met andere dromers en creatieven. Tegelijkertijd blijf ik hopen en mijn dromen en boodschap delen met de mensen om me heen. Ik zou het jammer vinden als ik straks 80 bent en denk: het is niet gelukt.”

Creativiteit

“Ik geloof dat creativiteit in iedereen zit. Ik kan me niet voorstellen dat je zonder creativiteit wordt geboren. Ik denk dat als iedereen oké is met zichzelf, creativiteit kan gaan stromen. ‘Free your mind and your hair will follow.’ Het liefst zet ik deze tekst op een sticker en plak ik die sticker bij iedereen op de rug. Joh, zet jezelf vrij. Iedereen heeft creativiteit. Iedereen heeft zijn gaven en talenten. Zet het bij elkaar en er gebeuren de mooiste dingen!”

-- Project Dromers geeft een gezicht en verhaal aan echte dromers. Dromers die de wereld een stukje beter willen maken, nog in de droomfase zitten of hun droom al uitleven. --

“Vroeger als kind had ik veel dromen en ideeën. Ik was een echte dromer, ik werd ook zo genoemd. Deze dromen gingen vaak over het helpen van mensen en uit deze dromen ontstonden ook ideeën”, aldus Danielle, eigenaar van de praktijk Dartel & Vrij. Omdat er in mijn jeugd weinig ruimte was voor deze ideeen, ebten ze weer weg - maar ik heb ze altijd wel opgeschreven.”

Rechtvaardigheid

“Als kind maakte ik eau de cologne in een bakje met blaadjes en water. Ik bedacht vervolgens ook manieren om daar iets mee te doen en probeerde het dan te verkopen. Niet met heel veel succes, maar van het geld wat ik had kocht ik dan iets lekkers en gaf dat dan aan iemand in de klas die het moeilijk had. Ik zat in een klas waar ik veel gepest ben. Ik kon het niet begrijpen dat mensen zo knetterhard konden zijn, hoe jong ze ook waren. Het maakte me altijd extra strijdvaardig om op te komen voor anderen. Er was bijvoorbeeld een een jongen in mijn klas met een beperking. Daar werd ook altijd zo naar tegen gedaan. Ik kwam voor hem op. Dit gevoel voor rechtvaardigheid leeft heel sterk binnen in mij. Dat heb ik nog steeds heel erg. Ik vind dat iedereen uniek is, veelkleurig. We zijn allemaal verschillend, maar vullen elkaar perfect aan.”

Eigen praktijk

“Zeven jaar geleden werkte ik als nog als secretaresse, totdat ik impulsief mijn baan opzegde. Ik zei tegen mijn man: Ik ga dit niet meer doen, ik ben ervoor gemaakt mensen te helpen. Ik ben me gaan omscholen en flinke stappen gaan maken. Ik ben mijn eigen praktijk gestart, waarin ik onder andere kinderen en jongeren help om weer gelukkig te worden. Kinderen die thuis in een vervelende situatie zitten of op jonge leeftijd al moeite hebben met het leven. Het geeft uiting aan mijn eigen droom om van betekenis te zijn, maar het doet ook veel goeds in de gezinnen. Geregeld krijg ik de prachtigste kaarten of kunstwerken van kinderen die beschrijven, hoe betekenisvol onze gesprekken waren.”

Dromen

“Nog steeds droom ik. Ik krijg specifieke dromen over mensen. Vaak kan ik die dromen maar moeilijk plaatsen. Dan schrijf ik de droom op en bid ik er voor. En dan vervolgens kom ik iemand tegen, of zie ik een post of reactie online van iemand. Dan spreek ik diegene aan of plaats ik een reactie. Dit is vooral spannend als mensen veraf van me staan, maar ik zeg dan: ik kreeg je in gedachten. En heel vaak speelt er dan ook iets, waar ik iets mee mag doen. Het is mijn verlangen meer te leven naar de dromen die ik heb, die vaak in het teken staan van het helpen van mensen. In mijn werk en daarnaast. Deze dromen deel ik dan met mensen om mij heen, ik geef er handen en voeten aan. Ik wil in deze wereld een verschil maken.”

Veer

“Ik las het boek Droomgever (Bruce Wilkinson). Daarin staat de mooie gelijkenis over een Dromer. Hij wordt aangemoedigd door ‘de Droomgever’ om zijn grote Droom na te jagen. Onderweg ontmoet de Dromer veel tegenstand, maar steeds weer wordt hij bemoedigd. Op de voorkant van dit boek staat een veer. Sinds ik dat boek heb gelezen pak ik veren op van de grond. Ik wandel veel en praat dan met ‘mijn Droomgever’. Dan ligt er opeens weer een veer voor me. Dat zie ik dan echt als een knipoog. Ik ben er ook bewust mee bezig. Laatst gaf ik een veer weg aan iemand die een heel mooi plan had. Ik plakte de veer op een kaart en schreef erbij: Stap maar uit en ga maar dromen!”

Crown Ethiopia heeft ons gevraagd om met hen mee te reizen, in het najagen van één van hun grote dromen: een nieuw koffiemerk. Een gaaf project. Niet alleen omdat we de brandstory mochten schrijven van een nieuw, disruptief merk in de koffie wereld (vinden we alleen al heel gaaf) en ook nog eens het design voor onze rekening mogen nemen - nee, het project is nog veel specialer omdat het zo dicht bij het hart van Droomgever ligt. Crown is een potentiële leider in de markt van ‘fair business’.

Crown heeft één belangrijke drijfveer: ze wil in Ethiopië, een land waar dit (vooral door omstandigheden) niet vanzelfsprekend is, mensen de kans geven zichzelf te ontwikkelen en te voorzien van een baan, waarin zij voldoening en waardigheid ervaren. Deze missie komt rechtstreeks voort uit de harten van Gerard en Baukje van der Wal, founders van Crown. De honger die zij ervaren naar rechtvaardigheid, en de realistische, maar vooruitstrevende aanpak ervaar je in alle bedrijven en producten die zij onder Crown ontwikkelen. Merken die zich niet laten leiden door bestaande structuren, situaties en werkwijzen, maar zich laten kenmerken door rechtvaardigheid, echtheid, kwaliteit en moed. Commerciële merken, die met name het belang van de mensheid dienen, in plaats van slechts enkelen die er financieel van profiteren. 

En nu komt er dus een merk bij! Blijf ons volgen, hopelijk kunnen we snel wat laten zien. 

Oh ja, de foto's zijn gemaakt door Reint tijdens een bezoek aan Crown in Ethiopie. 

DROMERS // Leonie Hallers

-- Project Dromers geeft een gezicht en verhaal aan echte dromers. Dromers die de wereld een stukje beter willen maken, hun droom uitleven of soms moeten bijstellen. Wat kunnen we van deze dromers leren? –

Als ondernemende, energieke vrouw, oprichter van een internationale sportorganisatie voor jongeren (ISA), kreeg Leonie vorig jaar te horen dat ze agressieve borstkanker had. Het zette haar leven op de kop. Ze leerde ondanks alle uitdagingen waardevolle levenslessen. Haar dromen waren eerst gericht op verbetering van de wereld ver weg, maar door haar ziekte zijn haar dromen dichterbij gekomen.

Mondigheid

“Op bevrijdingsdag in 2020 kreeg ik de diagnose borstkanker. Ik moest gelijk geopereerd worden, maar er was – wegens Corona - wekenlang geen plek voor een operatie. Zo lang wilde ik niet wachten. Ik kreeg gelijk een oerdrang om te blijven leven. Ik besloot mijn eigen medische netwerk in te schakelen, ook al was de arts het daar niet geheel mee eens. Ik belde artsen uit mijn omgeving en werd vrij snel door het beste team uit Leuven geopereerd. Helaas zie ik veel patiënten die overmand worden door emoties en niet mondig voor zichzelf durven op te komen, of dit simpelweg niet kunnen. Hierdoor staan ze vaak achteraan de rij. Ik zie dit als een vorm van armoede en hoop dat iedereen erkent: jij hebt het recht voor jezelf op te komen! Vanaf dat moment startte een zwaar en intensief traject, met veel dieptepunten, maar ook waardevolle momenten en inzichten.”

Dromen dichterbij

“Ik heb nooit een bucketlist gehad. Ik leef echt vanuit mijn hart. Mijn dromen zijn altijd wel gekoppeld aan het realiseren van dingen voor anderen. Voordat ik ziek werd, wilde ik vooral impact hebben op de maatschappij wereldwijd. Ik was vaak onderweg. Nu zijn mijn dromen veel dichterbij gekomen. Ik heb geleerd te leven in mijn nabije omgeving; om maatschappelijke impact te hebben in de plaats waar ik woon. Door kwetsbaar en open te zijn over mijn situatie, kon ik in het afgelopen jaar hulp ontvangen en aanvaarden van buren en ouders van de school van mijn dochter. Daarin heb ik veel schoonheid en liefde ervaren. Ik leid nu een waardevoller leven. Ik zie dat de kracht van onze samenleving echt ligt in de intensivering van relaties dichtbij.”

Zieke en gezonde samenleving

“Ik keek vroeger onbewust vanuit de ‘gezonde samenleving’ naar ‘de zieke samenleving’. Ik dacht het verschil te kunnen maken, alsof een gezond iemand meer waard is dan een zieke. Maar dan word je opeens ziek en behoor je zelf tot de zieke samenleving. Het heeft me alleen maar gestimuleerd dezelfde Leonie te blijven, met dezelfde passies, dromen en ondernemingsdrang. Want ook de zieke telt mee. Tot aan de laatste ademhaling is hij of zij een volwaardig mens. Ook jij kan ziek worden. Het kan iedereen overkomen. Daarom is het belangrijk geen medelijden te hebben met de zieke, maar medeleven. Daarmee toon je respect en geef je de mens waarde. Door medeleven te tonen, kan een mens van binnenuit helen.”

De dood

“Drie jaar geleden, voordat ik ziek werd, ontwikkelde mijn geadopteerde dochter de grote angst dat mama zou overlijden. Mijn man en ik hebben met haar veel gesprekken gevoerd over ziekte en dood. We hebben haar verteld dat mama niet zomaar zou overlijden. En als ik ziek zou worden, zou ik naar de dokter gaan. De liefde voor mijn dochter en belofte aan haar was en is dan ook mijn grootste motivatie om niet weg te lopen, maar de strijd aan te gaan. Ik heb met mijn geliefden gesprekken gehad over mijn dood en mijn wens – mocht ik op een dag dood gaan - om op een natuurbegraafplaats te liggen. Ik ben zelf in overleg met de gemeente om dit in mijn omgeving te realiseren. Ik denk dat er nog steeds een groot taboe ligt op de dood. We willen er niet over nadenken en het liefst alleen maar feesten. Maar ga eens bij jezelf na: is de dood nu het allerergste wat er kan gebeuren?”

Heel worden na kanker

“Na zestien chemo’s en dertig bestralingen ben ik eind vorig jaar kankervrij verklaard. Er volgde een revalidatietraject, die eigenlijk nog steeds gaande is. Het leven na kanker is uitdagend en vergt veel moed, energie en vertrouwen. Het gaat stap voor stap. Nu is het nog een proces om geest en lichaam één te krijgen. Ik moet weer vertrouwen krijgen in mijn lijf. Mijn geest was losgekoppeld van mijn lijf om om te kunnen gaan met al deze ellende. Het is een proces vol emoties, maar dat is belangrijk om weer heel te worden. Want ik heb ontdekt: kwetsbaarheid is de sterke kracht in het leven.”